در تعجبم از آدمهایی که

وقتی به خرید میروند با دقت ،تمامی تاریخ تولیدو انقضا و... را نگاه میکنند که خدای نکرده جنسی که میخرند تاریخ گذشته یا مسموم باشد

وقتی نوبت به رستوران رفتن میرسد میگویند هر جایی غذا نمی خورند چون ضرر دارد...

 سر سفره  کاملا سنجیده عمل میکنند و هر غذایی رو نمی خورند که مبادا کالری اضافه داشته باشه و بدنش نا متناسب بشود

اما

وقتی نوبت غذای فکر و روح میشود با دهانی باز و گوش های باز( و بعضا دراز) و بدون هر گونه فکر کردنی روبروی برنامه های بی بی سی فارسی و صدای آمریکا می نشینند و بدون حتی کوچکترین فکری  هر چه دروغ برایشان می بافند، می پذیرند

و

حتی یک هزارم آن حساسیتی که درباره ی سلامت جسم خودشان دارند،  برای سلامت فکرشان قائل نیستند.

چرا؟