برای کسی فاتحه بخوانیم که

وقت و بی وقت

هر ساعت

هر روز

زنگ در به صدا در می آمد

میگفت:

عباسه!!! بدو در رو باز کن! بچه ام خسته اس از منطقه اومده!

اما هیچ کدوم از اون زنگ ها عباس نبود...

آخر سر خود عباس آمد. بدون در زدن. بدون زنگ زدن. مادر را تا بهشت همراهی کرد...